Çarşı Esnafları Dernek başkanı Bekir Algüllü'nün kaleminden

İLK YAZI!

Kaldırımlarında yürüdüğümüz, havasını soluduğumuz, işimizi, aşımızı kazandığımız ortak paydamız, Akdeniz’in incisi, güzel şehir Mersinimizden tüm dostlara selamlar. 
Mersini tarif ederken inci benzetmesini birçoğumuz kullanmışızdır aslında. İnci Okyanusun dibinde derin yerlerde olduğu için çok değerlidir ama bulunması ve keşfedilmesi gerekir. Bir şeye verdiğimiz değeri en güzel şekilde ifade etmek için bu benzetmeyi kullanırız. Böylesi kıymetli bir benzetme ile değer atfedilen bir kent acaba hala keşfedilmedi mi?
Mustafa Kemal Atatürk’ün 17 Mart 1923’de Mersine ilk gelişinde  “Mersinliler Mersin’e sahip çıkınız” hitabındaki söze ve Mersine sahip çıkabildik mi? 
Değerli bir maden demirciler pazarına götürülse demir nispetinde bir pahaya alınabilir. Eğer sarraflar ve antikacılar çarşısına götürülse yüksek bir pahaya satılır. Dunya güzeli Mersinimizin makûs talihi gecmişten bu güne kadar guzelligini kesfedecek ellerin,gözlerin ve beyinlerin ona değmeyisinden olabilir mi?
Bu guzelim kente,değerlerine,doğasına,güzeliklerine Biz Mersinliyiz diyerek sahip çıkıp koruyabildik mi?
Nerede hata yapıyoruz?
Yazılarımız da Mersinimizi,insanımızı,esnafımızı,memleketimizi,sorunları ve çözüm onerilerimizle birlikte bir fikir zenginligi içerisinde konuşmaya çalışacağız elimizden geldiğince.
İyi insan olmanın gereklerinden bir tanesi de yaşadığı vatan toprağına sahip çıkmak onu kollamak ve korumak olduğu kanaatindeyim.
Bütün kartvizitlerin, mevkilerin, statülerin başına eninde sonunda "Eski" sıfatının eklendiği bir hayatı sürüyoruz. Başına "eski" sıfatı gelmeyen tek niteleme "İnsan" olmak. İnsana eski denmez. Ölüsüne bile Rahmetli denir. Bu sebeple insanlığı kaybetmemek, dogru insan, güzel insan, iyi insan olmak Yaradana ve yaradılış gayemize olan en temel borcumuz. Bâki kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş. Ne mutlu o sadâyı bırakabilenlere...
Selam ve saygılarımla